top of page

Η οροσειρά της Δίρφυς

 

 

Η επιβλητική Δίρφυς η μεγάλη οροσειρά της Εύβοιας με την χαρακτηριστική κωνοειδή κορυφή, που μοιάζει με ένα μικρό Φουτζιγιάμα, κρατάει στις απόκρημνες πλαγιές της έναν πλούτο από σπάνια ενδημικά φυτά. Η Δίρφη υψώνεται με μεγαλοπρέπεια στα κεντροανατολικά της Εύβοιας φτάνοντας τα 1.743 μέτρα ( κορυφή Δέλφη), εκεί όπου στην αρχαιότητα υπήρχε το ιερό της Διρφύας Ήρας. Μετά τα κρητικά βουνά είναι το ψηλότερο βουνό της νησιωτικής Ελλάδας. Πρόκειται για έναν ορεινό όγκο με έντονο ανάγλυφο και ιδιαίτερα απότομες πλάγιες γεμάτες επικίνδυνες σάρες, μεγάλα φαράγγια, πολλά ρυάκια, χείμαρρους και δασωμένους λόφους. 

Η βλάστηση του βουνού είναι μοναδική. Εκτεταμένοι δασότοποι από κεφαλληνιακή ελάτη, βελανιδιές, καστανιές και πεύκα που συνδυάζεται με την μεσογειακή μακία, τα πευκοδάση και τα φρύγανα στα χαμηλά και με την αλπική βλάστηση στις κορυφές. Στα ρέματα φυτρώνουν τεράστια πλατάνια, σφενδάμια και λεύκες. Στις νότιες πλαγιές του βουνού απλώνεται το αισθητικό δάσος Στενής που χαρακτηρίζεται από την χλωριδική ποικιλότητα, τις πολυάριθμες πηγές και την όμορφη γεωμορφολογία. Στην περιοχή φυτρώνουν πολλά σπάνια και ενδημικά λουλούδια με αρκετά περιορισμένη εξάπλωση.

Από τα ενδημικά είδη ξεχωρίζουν η φριτιλάρια της Εύβοιας, το τσάι της Εύβοιας, η σιλήνη, οι βιόλες, η ασπέρουλα και η ρίγανη. Άλλα ενδιαφέροντα φυτά είναι η παιώνια, ο κρίνος, οι καμπανούλες, το λυχναράκι και ο ελέβορος. Όλη η περιοχή είναι σημαντική για τα πουλιά, ιδιαίτερα ως περιοχή αναπαραγωγής για πολλά αρπακτικά και πουλιά του δάσους. Στο βουνό και στα δάση του ζούνε φιδαετοί, γερακίνες, κιρκινέζια, πετρίτες, χρυσογέρακα, μπούφοι, γκιώνηδες, κουκουβάγιες, κοράκια, πέρδικες, μπεκάτσες, τρυγόνια και τσίχλες.

Στα ψηλά και υγρά σημεία του βουνού μπορεί κανείς να βρει αμφίβια που συνήθως απαντώνται στους ηπειρωτικούς ορεινούς όγκους όπως σαλαμάνδρες. Η ερπετοπανίδα συμπληρώνεται από φρύνους, μεσογειακές χελώνες, δεντρογαλιές, σαΐτες, σαπίτες, σπιτόφιδα και οχιές. Από τα θηλαστικά συναντά κανείς αλεπούδες, ασβούς, σκαντζόχοιρους, κουνάβια, νυφίτσες και λαγούς.

 

www.naturagraeca.com

Βουνά της Εύβοιας

Όρος Όχη


Το όρος βρίσκεται στο νότιο άκρο της Εύβοιας και έχει υψόμετρο 1.398μ. Υπάρχουν μοναδικοί γεωλογικοί σχηματισμοί (γκρεμοί, σπήλαια) και ένα σύστημα δεκάδων πηγών, ρυακιών, χειμάρρων και ρεμάτων. Είναι αξιοσημείωτη η αφθονία των επιφανειακών υδάτων, ασυνήθιστη για οικοσύστημα δίπλα στο Αιγαίο. Ψηλά, στην ανατολική πλευρά του βουνού, σώζεται το τελευταίο αμιγές καστανοδάσος της Εύβοιας, απομεινάρι των μεγάλων δασών που σκέπαζαν κάποτε ολόκληρη την Όχη. Στα δυσπρόσιτα βράχια φυτρώνουν αρκετά είδη ενδημικών και σπάνιων φυτών, όπως η παιωνία και ο πανσές της Εύβοιας. Η περιοχή φιλοξενεί μεγάλο αριθμό αρπακτικών και άλλων πουλιών και διακρίνεται και για την πλούσια ερπετοπανίδα της. Στην ψηλότερη κορυφή βρίσκεται η παλιά εκκλησία του Προφήτη Ηλία, ενώ χαμηλότερα υπάρχει το «Δρακόσπιτο της Όχης.

'Ορος Ζάρακας

 

Ζάρακας ονομάζεται βουνό της Ελλάδας, το οποίο βρίσκεται κοντά στο χωριό Ζάρακες της νότιας Εύβοιας. Το όνομα του προέρχεται από το ήρωα Ζάρακα, ο οποίος ήταν γιος του βασιλιά της Καρύστου Πετραίου. Στους πρόποδες του βρίσκεται ο παραδοσιακός οικισμός Μαχαλάς, που ήταν η παλιά τοποθεσία του χωριού Ζάρακες. Η σημερινή ονομασία του όρους είναι Βεΐζι ή Καθούμενος. Από τον Ζάρακα μπορεί κανείς να δει το Αιγαίο Πέλαγος και τον νότιο Ευβοϊκό κόλπο. Στο όρος σήμερα βρίσκεται ένα μεγάλο αιολικό πάρκο.

Όρος Καντήλι

 

Το Καντήλιο ή Κανδήλιο είναι βουνό της Εύβοιας με μέγιστο υψόμετρο 1.246 μέτρα. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα του νησιού, κατά μήκος των παραλίων του βόρειου Ευβοικού κόλπου. Η ανατολική του πλευρά καλύπτεται από πυκνή βλάστηση, κυρίως πεύκων, ενώ η δυτική του πλευρά έχει φτωχότερη βλάστηση. Στα νότια συνδέεται με το μεγαλύτερο βουνό της Εύβοιας, την Δίρφη.

 

 

el.wikipedia.org

.

bottom of page