Το ακρωτήριο του Καφηρέα

Το ακρωτήρι του Καφηρέα ή Κάβοντορο βρίσκεται στο ανατολικότερο σημείο της νότιας Εύβοιας. Απέναντι του βρίσκεται το νησάκι Αράπης που ονομάστηκε έτσι, όχι για το χρώμα του αλλά για το φόβο που προκαλεί. Το όνομα Καβοντόρος είναι ένα από τα πιο θρυλικά τοπωνύμια στην Ελλάδα και συνδέεται με πάρα πολλά ναυάγια από τους αρχαίους χρόνους ως την εποχή μας. Λέγεται ότι το ακρωτήρι πήρε την ονομασία του «Κάβος του Χρυσού» από τα χρυσά νομίσματα και άλλα ευρήματα που ξέβραζε η θάλασσα από τα ναυάγια. Στον Καφηρέα ναυάγησε ο στόλος των Ελλήνων καθώς επέστρεφε μετά την άλωση της Τροίας, θύμα των μηχανορραφιών του βασιλιά Ναυπλίου. Αυτός, θέλοντας να εκδικηθεί το φόνο του γιου του Παλαμήδη, άναψε απατηλή πυρά στα βράχια ώστε να νομίσουν οι Έλληνες ότι πλησίαζαν σε ασφαλές λιμάνι.

H θαλάσσια περιοχή του Καφηρέα είναι από τα πιο παραγωγικά θαλάσσια περιβάλλοντα του Αιγαίου. Τα ισχυρά θαλάσσια ρεύματα φέρνουν στην επιφάνεια θρεπτικές ουσίες που συντηρούν μεγάλους αριθμούς ψαριών και πλούσια θαλάσσια ζωή. Στη συνέχεια η θαλάσσια ζωή προσελκύει χιλιάδες θαλασσοπούλια. Η ευρύτερη περιοχή του ακρωτηρίου με τα βουνά Σαμάρι, Αηδόνι, Κερασιά, Πρόκα, τα οποία είναι οι απολήξεις του όρους Όχη, αποτελεί ένα όμορφο φυσικό τοπίο με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Πλατάνια ,δρυς, βελανιδιές, πουρνάρια, υδροχαρή φυτά αλλά και ζώα όπως αλεπούδες, λαγοί, ασβοί και πέρδικες. Στον Αράπη φωλιάζουν τακτικά πολλές δεκάδες ασημόγλαροι και ενίοτε θαλασσοκόρακες. Κοινός είναι και ο αρτέμης, συγγενής του μύχου. Μέσα στα σμήνη των θαλασσοπουλιών, υπάρχει ο σπανιότερος γλάρος του Αιγαίου, ο αιγαιόγλαρος. Η περιοχή είναι καταφύγιο για την μεσογειακή φώκια, που ζει σε απόκρημνες και άγριες ακτές. Περιοχές αναπαραγωγής της είναι οι θαλάσσιες σπηλιές που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή του Κάβοντορου.

Αυτή η περιοχή περιλαμβάνει μια ομάδα χωριών που είναι γνωστά ως «Τα χωριά του Κάβο Ντόρο». Χαρακτηριστικό τους γνώρισμα είναι η απομόνωσή τους λόγω του άσχημου οδικού δικτύου που τα συνδέει με την Κάρυστο αλλά και του δύσβατου της περιοχής. Περνώντας τον Πλατανιστό συναντάμε τον Αντιά, γνωστό για το τοπικό ιδίωμα των κατοίκων του, τα σφυρίγματα. Η ησυχία του τοπίου και η ανάγκη επικοινωνίας από απόσταση λόγω του δύσβατου της περιοχής, επινόησε αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας που περιλαμβάνει πλήρες λεξιλόγιο. Στη συνέχεια Κόμιτο, Ευαγγελισμό, Δρυμονάρι, Θύμι, Αμυγδαλιά, Καλλιανοί, χωριά κλεισμένα πίσω από τον κόσμο, ξεχασμένα στο δικό τους ρυθμό. Μόλις τη δεκαετία του 80 συνδέθηκαν με το ηλεκτρικό δίκτυο και ζουν ακόμα μακριά από κάθε είδος σύγχρονης τεχνολογίας.

www.southevia.gr